Resekcja wierzchołka korzenia
Zabieg resekcji wierzchołka korzenia polega na odcięciu wierzchołka korzenia zęba z jednoczesnym usunięciem zmian zapalnych w otaczającej go kości i zabezpieczeniem korzenia przed ponownym powstaniem stanu zapalnego. Zabieg operacyjnej resekcji wierzchołka korzenia w większości przypadków pozwala na uratowanie zęba przed jego usunięciem.
Wskazania
do resekcji wierzchołka korzenia zęba
-
przewlekłe zapalenia tkanek okołowierzchołkowych (ziarniniaki, torbiele korzeniowe)
-
trudności w leczeniu endodontycznym (zakrzywiony, zwężony, niedrożny kanał korzeniowy)
-
nieprawidłowości patologiczne (zębiniaki)
-
błędy jatrogenne (perforacje ściany kanału, złamanie narzędzia kanałowego)
Przeciwwskazania
do resekcji wierzchołka korzenia zęba
-
zmiany przekraczające 1/3 długości korzenia
-
zęby mleczne
-
zęby nieprawidłowo ustawione w łuku
-
zmiany zapalne przyzębia wywołujące zanik kości
-
ostre stany zapalne kości czy błony śluzowej
-
podłużne złamanie korzenia
-
choroby układowe i narządowe (np. cukrzyca, choroby nerek)
-
ograniczenia anatomiczne- bliskie sąsiedztwo zatoki szczękowej czy kanału nerwu zębodołowego dolnego
Resekcja wierzchołka korzenia – przebieg zabiegu
Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Chirurg nacina tkanki miękkie w okolicy wierzchołka, aby odsłonić kość i usunąć zapalnie zmienione tkanki, łącznie z wierzchołkiem korzenia. Następnie uszczelnia kanał od strony wierzchołka specjalnym cementem (MTA). Po zabiegu często pozostaje znaczny ubytek kostny, który można wypełnić biomateriałem kościozastępczym. Na koniec rana jest zaszywana.
Wygojenie błony śluzowej w miejscu zabiegu następuje w ciągu 2-3 tygodni, natomiast całkowity czas gojenia po resekcji wynosi zwykle kilka miesięcy. Proces ten wymaga wizyt kontrolnych z wykonaniem zdjęcia rtg pozwalającego monitorować przebieg gojenia.